Ik zal het niet onder stoelen of banken steken. Ik ben een emo-wezen!! Laat tafeltennis nou net hebben wat ik zoek. Het team, de solo, de spanning, de kick, de frustatie, de inspanning, het zweten, de oorlog, de verbroedering na de wedstrijd. Juist ja, ik heb ook gestemd op de pollvraag: "wat vindt u het mooiste aan de tafeltennissport?". In een reactie van Frater Venerius slaat hij de spijker op zijn kop (of de bal op de tafel). Ik vind de emotie achter de tafel voor mij een voorwaarde om te spelen, want sport is emotie! Ik hou helemaal niet van verliezen, wie wel? Liever tegen de grens aan spelen dan wat de trainer/coach Wetzels van VVV Venlo over zijn spelers zei: "Ze spelen als warme lijken!"
Maar buiten de tafel koel ik af, keer ik weer terug op de nuchtere Aarde. Misschien wat schuchter, misschien wat teruggetrokken-niet achter de bar-tel ik mijn kansen, overdenk ik de missers, geniet ik van de mooie ballen die ik heb geraakt. Man, ik hou van deze sport.
1 opmerking:
Zonder een pot te winnen zal de gezelligheid snel verdwijnen, door veel te drinken zal het winnen steeds moeilijker worden. Emotie hoort hier bij en onderscheid ons van de meeste diersoorten. Dit alles mits in evenwicht blijft ook voor mij het mooie van deze sport, jammer dat niet iedereen dit altijd heeft. Steeds op dat lijntje balanceren, je tegenstander gek maken zonder hem te beledigen, heerlijk!!!
Anoniempje
Een reactie posten