Brunssum veroordeelt tot degradatiegroep

Brunssum kon tegen koploper en dé titelkandidaat Nieuwenhagen slechts 1 punt op de ranglijst toevoegen. In de eigen hal wist alleen Leon Schoonens in de laatste wedstrijd de eer te redden tegen Charles Huynen. Nieuwenhagen, dat op elke positie een sterke speler heeft staan, liet May Quadvlieg aan de kant. Het moet vreemd verlopen, als Nieuwenhagen de promotiepoule misloopt.
Toch was de weerstand ondanks de zware nederlaag groter dan de cijfers doen vermoeden. Niek Boymans, voorheen nog spelend voor Succes en tweededivisionist Westa, had voorafgaand slechts een game afgestaan in deze competitie. In de eerste partij wankelde hij tegen Schoonens en kwam hij in de vijfde game met de schrik vrij. Ook het dubbel ging in vijf naar Nieuwenhagen. Ron Heesbeen kon in vijf games net niet stunten tegen Jo Engelen.
Brunssum speelt nu nog in de eerste helft mee voor de formaliteit en zal zich opmaken voor de degradatiepoule.

Na de douche......

Dit seizoen zal ik spelers benaderen om hun visie te geven op hun goede of slechte prestaties...na de douche.

Deze keer, ik kan er niet om heen, matchwinner John Jongen van TTV Brunssum ( drie keer winst plus dubbel), maar toch ook een beetje van Zitterd:

Drie keer winst man of the match. Hoe voelt dat?
"Persoonlijk voelt drie keer winst klasse, maar het belangrijkste vind ik toch dat we als team klasse hebben gepresteerd en met wat meer geluk had het misschien 8-2 mogen zijn. Want Ron en Leon waren erg dichtbij."

Wat drijft jou tijdens een wedstrijd om te winnen?
"Wat mij drijft om te winnen, weet ik niet, maar achter de tafel komt de vechtlust los (soms ook wel het beest, en dan mijn excuses voor het harde lawaai dat ik dan soms maak, maar ja dat hoort erbij). En als ik dan een berepartij heb gespeeld, maakt het niks uit of ik win of verlies."

Wat wil je nog even tegen je tegenstanders zeggen?
"Tegen mijn tegenstanders hoef ik niks te zeggen die weten wie ik ben en hoe ik speel. Laten we er een fijne en mooie pot van maken zodat we achteraf kunnen terugkijken op een fijne pot tafeltennis. En dit geld niet voor mij aleen maar ik denk ook voor mijn teammates."

Zaterdag tegen koploper Nieuwenhagen niet erbij, jammer of...?
"Misschien uit tactisch oogpunt goed gekozen dat ik zaterdag niet speel. Ik acht me weinig kans toe tegen Jo Engelen, en denk dat Leon, Ron en Hans meer kans op winst hebben dan mijzelf. Het is bij ons zo dat we niet echt een kopman hebben dus het maakt niet uit wie zaterdag speelt, we spelen steeds in de sterkste opstelling. En soms zit het mee en soms tegen."
"Dus zou ik zeggen tegen mijn teammates Let's Kick Some ... en een overwinning zou te gek zijn."

Keek op de week

Het was voor mij een merkwaardig tafeltennisweekend. Mijn eerste wedstrijden in de competitie en meteen vol aan de bak tegen TTC. Er was genoeg te beleven in de zaal: mooie wedstrijden, spannende wedstrijden, dramatiek en vechtlust, genieten en walgen.
Dat maakt de sport zo mooi: een mengelmoes van zoveel elementen die mij elke keer doen kiezen voor deze sport. Tafeltennis haalt het beste en het slechtste uit een speler.
Zo gebeurde het bijvoorbeeld tot twee maal toe dat Mark Creemers van TTC met 0-2 in sets voorkwam en toch uiteindelijk beide keren aan het kortste uit trok. Een klein drama voor een speler, waarbij je ondanks de winst toch even wat meevoelt met de tegenstander, omdat je weet hoe het is om zo te verliezen. Maar ook de vreugde bij je teamgeboot, om hem driemaal te zien strijden en te overwinnen. De zelfvoldane glimlach van een winnaar blijft mij in ieder geval na afloop van de wedstrijd boeien. (Het liedje van de Doe Maar galmt even door mijn hoofd. Is het zo dat als je wint, dat je dan vrienden hebt?)
Wat maakt je op een dag een winnaar en de andere dag een schlemiel? Kleine details brengen de prestaties naar boven of drukken je neer; heb je goed of slecht geslapen? Hoe was je werkweek? Kun je je hoofd bij de tafel houden? Is het druk of juist te rustig in je hoofd? Ben je emotioneel een niet in te nemen fort of loop je stiekem rond als een emotioneel of lichamelijk "wrak". Het is weer maandag, even bijtanken en morgen weer even losslaan en dan weer toeleven naar de volgende horde: Nieuwenhagen.

John Jongen toont Brunssum de weg terug

In een spannende thuiswedstrijd tegen TTC herstelde Brunssum zich door met 6-4 thuis te winnen tegen de koploper. John Jongen was op dreef en balde zijn vuist drie keer in de lucht. Ron Heesbeen en Leon Schoonens voegde hier beide een punt aan toe, terwijl ook het dubbel in Brunssum bleef.
Na het debakel van vorig week tegen Elsloo knokt Brunssum zich terug en mogen ze een klein beetje hopen op een voorspoedig competitieverloop. Vermeldingswaardig feit is dat Jack Brokman, kopman van Tegelen, nu al evenveel nederlagen kreeg te incasseren, als het vorige hele seizoen bij elkaar. Ook Heesbeen was te sterk voor de kopman.

Goed initiatief NTTB Limburg

De tafeltennisbond in Limburg heeft deze week voor het eerst een wekelijkse nieuwsbrief gelanceerd. Hierin staan de laatste nieuwtjes, interviews met spelers, etc. De eerste nieuwsbrief is echter nog niet bij ieder lid aangekomen; veel e-mailadressen zijn bij de bond nog niet bekend. Via de redactie kun je 'content' insturen, met eventueel een foto. redactie: rjmdaniels@yahoo.com

De keek op de week

Een geboorte is het mooiste wat er is. Dat hoor je vaak anderen vertellen. Maar voor mij was het absoluut nieuw. Ik wist niet wat er zat aan te komen. (Terwijl ik dit schrijf schreeuwt Janoah de hele tent bij elkaar) Maar ik ben het met de anderen eens- ik ben normaal niet zo'n meeloper-het krijgen van je eerste kind is het mooiste wat je kan overkomen. Nauwelijks bekomen van de slapeloze nachten, licht aan licht uit, even gaan kijken naar de eerste competitiewedstrijd van Brunssum. Om even te ontspannen, maar ik ging met meer pijn in mijn hoofd weg, voordat ik in de auto stapte.
Mooie plannen, positieve ontwikkelingen tijdens de trainingen, echter extreem weinig rendement. Huilen met de lamp aan, superlatieven schieten tekort. Ondanks dat Heren 1 van Zitterd, hun steun kwamen betuigen (aan onze satelietclub met twee Zitterdspelers), er heel dik vanaf geschoten. De desillusie was dan ook af te lezen bij mijn teammates; dat deed pijn in elke vezel van mijn lichaam. Ik heb een hekel aan verliezen. Nu zaterdag komt TTC op bezoek, dan moeten die er maar aan geloven....Vreemd genoeg nu al, na de tweede wedstrijd, de laatste kans om naar boven te kijken.

Dramatisch begin Brunssum; degradatiepoule in zicht

In een slechte wedstrijd van Brunssum in en tegen Elsloo, keken John Jongen, Ron Heesbeen en Hans Frings snel tegen een achterstand aan. Heesbeen kon zijn uitstekende vorm niet op de tafel tegen Robbie Hendriks tonen en was teleurgesteld over de valse start. Dat het een voorbode was voor de rest van de wedstrijd, hadden ze ook in Elsloo niet durven dromen. De ene na de andere partij ging naar de thuisclub. Met af en toe wat geluk, maar zeker niet onverdiend. Na een 8-0 tussenstand ging deze reporter naar huis; deze keer was het wel een zware bevalling!
Later meer. Einduitslag 9-1......winnaar onbekend. Later deze week reacties...
andere uitslag
Vrijdag Nieuwenhagen 1 - Kluis 3 (6-4)

Nieuw talent geboren

Beste bezoeker,



Met trots mag ik aankondigen dat ik vader ben geworden van een mooie dochter: Janoah Jedidja. Op woensdag 8 september lag ze om 18.33 in de armen van haar moeder. Beide maken het goed.
Binnenkort plaats ik een foto van onze kleine trots, die hopelijk de passie voor de bal met ons zal delen.......

Een dankbare vader..

De toekomst van onze sport

Hoe ziet de tafeltennissport er over enkele jaren uit? Ik houd mijn hart vast. Als je uitgaat van de veranderingen die binnen een jaar zijn doorgevoerd, zie je dat onze kleine sport, toch nog ergens groot in is. Zo is het 'frischkleben' en het spelen met gladde lange noppen verboden vanaf deze competitie.
Rigoreuse veranderingen, die je niet ziet bij een andere sport. Ga maar eens even terug in de tijd. Het is al weer een tijdje geleden, dat de bal wat groter werd, om het speltempo te verminderen, en dat allemaal om het publiek-welk publiek?- meer te vermaken. De vertrouwde 21-punten games werden aan de kant gezet, en ingeruild voor games die elf punten duren. Zijn dit allemaal goede ontwikkelingen?
Ik denk het niet. Het rituele plakken is voorbij; het heeft plaatsgemaakt voor het nieuwe- maar o zo dure rubber- dat je slechts een keer plakt en waarvan de optimale werking snel afneemt. Dus sneller een rubbertje kopen....Maar dat is niet het enige wat snel weggegooid is. Ook mijn plezier om tegen de gladde lange nop te spelen. Sommige tegenstanders zijn blij, omdat het materiaal niet bij het tafeltennis zou horen. Maar als je niet tegen dat "ondergeschikte" materiaal kunt spelen, kun je niet tafeltennissen. Wat vindt u?