Een geboorte is het mooiste wat er is. Dat hoor je vaak anderen vertellen. Maar voor mij was het absoluut nieuw. Ik wist niet wat er zat aan te komen. (Terwijl ik dit schrijf schreeuwt Janoah de hele tent bij elkaar) Maar ik ben het met de anderen eens- ik ben normaal niet zo'n meeloper-het krijgen van je eerste kind is het mooiste wat je kan overkomen. Nauwelijks bekomen van de slapeloze nachten, licht aan licht uit, even gaan kijken naar de eerste competitiewedstrijd van Brunssum. Om even te ontspannen, maar ik ging met meer pijn in mijn hoofd weg, voordat ik in de auto stapte.
Mooie plannen, positieve ontwikkelingen tijdens de trainingen, echter extreem weinig rendement. Huilen met de lamp aan, superlatieven schieten tekort. Ondanks dat Heren 1 van Zitterd, hun steun kwamen betuigen (aan onze satelietclub met twee Zitterdspelers), er heel dik vanaf geschoten. De desillusie was dan ook af te lezen bij mijn teammates; dat deed pijn in elke vezel van mijn lichaam. Ik heb een hekel aan verliezen. Nu zaterdag komt TTC op bezoek, dan moeten die er maar aan geloven....Vreemd genoeg nu al, na de tweede wedstrijd, de laatste kans om naar boven te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten