Het is vandaag bevrijdingsdag, Overal in het land wordt feest gevierd, dat we nu in vrijheid mogen leven. Het is een van de feestdagen die we mijn inziens nooit zouden mogen vergeten.
Zaterdag had een 'bevrijdende' dag voor ons moeten zijn in de sport, maar teveel zaken,lees details in ons team zaten niet echt mee, ziek zijn, angst voor de angst, frustratie etc etc. Uiteindelijk tel je alles bij elkaar en dan schiet je gewoon tekort (over het hele seizoen). Volgend seizoen een trap lager; hopelijk komt het plezier weer terug, kunnen we vrijer spelen. Een ding is zeker we hebben alles dit seizoen gegeven achter de tafel. Misschien niet qua trainen, maar wel op de dagen zelf. Uiteindelijk valt dan het zwaard van Damocles. Pijn, verdriet, maar bij mij vooral-vreemd genoeg- berusting. Ik weet wel- maar kan het gewoon niet laten- dat als je ziek bent je lichaam duidelijk aangeeft dat het geen zin heeft in tafeltennis. Luister je daar niet naar dan krijg je een rebound effect; de bal komt dan een keer zo hard terug.
Wat nu, september is lang, hoe zal de competitie-opzet verlopen? Kunnen teammates de teleurstelling verwerken? Er is een lange tijd van bezinning, met gelukkig nog een vakantie in het verschiet.
Ik moet me daarnaast nog heel duidelijk bezinnen of ik ook doorga met deze weblog...en als ik er mee door ga, wie zou me dan kunnen helpen, of moet het in een andere opzet? Vragen, vragen en nog eens...De kunst is in je hoofd waarlijk vrij te zijn- bevrijdingsdag has yet to come
1 opmerking:
Leon, het valt mij op dat er wel erg veel reacties van je collega tafeltennissers in de parkstad komen op je aankondiging om te stoppen mat je blog.
Ik kan je vertellen dat ik je blog altijd met veel interesse gevolgd heb en het erg jammer zal vinden als dit initiatief, na anderhalf jaar reeds, een (veel te) vroege dood zal sterven.
Maar ja, met zoveel reacties uit de achterban zou ik mij ook afvragen of je er nog mee door moet gaan want kennelijk interesseert het de betrokkenen in de Parkstad geen reet, althans aan de reacties te zien.
Ik hoop van ganser harte dat zich nog iemand meldt om jou te helpen.
De Frater wenst jou een prettige vakantie en continuiteit van je blog toe.
Een reactie posten