Keek op de week

Na een hectische periode- de geboorte van mijn zoon- stond ik gisteren weer achter de tafel in de eerste competitiewedstrijd. In een nieuwe samenstelling; John Jongen en Hans Frings vertrokken, terwijl Fabian Kobus van team 2 naar het eerste doorschoof. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten. Een sterke tegenstander in de eerste wedstrijd, zelf weer spelen met glad rubber op mijn BH en een nieuw teammate. Hij liet tijdens trainingen en oefenpotten een goede indruk achter, echter een echte wedstrijd is toch anders. Het in natuurlijk nog vroeg, maar de eerste kritische geluiden over het aantreden van Fabian zijn de kop ingedrukt. 'Hij zou het niveau niet aankunnen.'
Daarnaast zijn we natuurlijk voor een goed resultaat afhankelijk van Winnie, die belabberd startte echter zich zeer sterk herpakte en de lijn ook kon doorzetten in het dubbel. Al met al een glunderend team, met een tactische opmerking van Fabian op zijn behaalde resultaat: 'Het was natuurlijk een teamprestatie' Al met al heeft de media trainingscursus van hem, als woordvoerder, een grijze muis gemaakt ;)
Het is wel grappig om het ongeloof op de gezichten van de tegenstanders af te lezen, als ik vertel dat ik met een glad rubber speel...De een rekent zich meteen rijk, de glimlach op het gezicht van de andere. Desalniettemin, was het een goede graadmeter om tegen een sterke tegenstander te starten, zodat ze in Weert niet nu al de vlag in gedachten kunnen gaan hijsen. Het was een aardig 'debuut', echter nog niet sprankelend. Maar dat komt nog wel.