Eindelijk weer eens drie...

Brunssum heeft tegen Kluis in Geleen vijf belangrijke punten behaald voor de strijd tegen degradatie. Leon Schoonens won er drie, Hans Frings een en ook het dubbel was een prooi voor Brunssum (schoonens/heesbeen) later meer...

Op een heerlijke lentedag in een bloedhete zaal, waar de luchtvochtigheid vrij spel had, moest er voor Brunssum zoveel als mogelijk punten worden verzameld. Dat zonder Iceman John Jongen, die het beter voor elkaar had, door een weekendje in de Ardennen te plannen.
Het einde van de competitie komt eraan en dan is het ook dit keer weer uitermate spannend; Handhaven of playoffs spelen. De tegenstander Kluis had een paar keer het geluk niet mee in de competitie (2x 10-0 verlies), speelde vorige week met twee man tegen Armada (5-5) en speelde ook nu met een invaller John Bocken.
Het was duidelijk dat er niets- en dat is terecht- kadeau werd gegeven. Na het verlies van Ron Heesbeen tegen Marco Penders, liet Schoonens John Bocken in twee games alle hoeken van de tafel zien, maar liet hij de verdediger nog angstvallig dichtbij komen. Hans Frings liet J.W. Granetia ontsnappen, waardoor het dubbelpunt weer eens aantoonde van uiterst belang te zijn.
Er werd gerekend op vijf punten, maar de stand werkte niet echt mee: 4-2 achter. Schoonens liet Granetia even ruiken aan een gamewinst, maar zorgde snel voor het derde punt.
Frings toonde klasse door zijn tweede pot in seizoen te winnen tegen Bocken en Schoonens mocht in de laatste wedstrijd tegen Penders die op alle fronten spannend was, knokken voor het vijfde punt. Dat lukte, echter niet zonder slag of stoot. In de eerste game op 10-10 serveerde ondergetekende parrallel en verdween de bal via de rand of niet naast de tafel. De scheidsrechter- Onze blinde Teiger :), was resoluut, Penders ook, de bal was ernaast. Dat klopte, maar wel via de rand....zag ook Winnie, die als lijnrechter met zijn berenoog uiterst scherp had gekeken. Sponge voerde nog even een Nickelodeonshow op...maar de game ging naar Penders; In een woord 'matenaaierij'. Maar dat motiveerde alleen maar. Onder het motto wie zacht is voor de wolf is wreed voor de schapen, speelde Sponge gedreven, zwetend, geirriteerd, naar drie matchballen, die hij niet kon verzilveren. Uiteindelijk in de vijfde game: winst, maar door het spongegaatje.
Wat hebben we hier uiteindelijk van geleerd; een gezegend Pasen, vergeef me mijn zonden...en vijf punten

Andere uitslag: DVO-Elsloo 6-4 , Elsloo speelt zich veilig..